SANATÇI ÇALIŞIYOR...

Işığı yakma Yüzün boşluğa karışabilir Pencerelere koşabilir saçların Ve Yolunu kaybedebilir serçeler.   Sen ismini aldığından beri Fazla alıngan gökyüzü Gül ıslak Göl ıslak Ne yağmur kaldı ıslanmayan Ne de bu çöl bin yıldır kurak   Işığı yakma Güneş çıldırabilir Bir yarışa girebilir seninle Seninle tabiatı kavurabilir.   Işığı yakma Yeryüzü yüzünden düşebilir...                                                                                              ...

  Yitip giden zamanın ellerinde bir deli güncesi gibi aklım Ne geçmişini ne de geleceğini bilmeyen anları bile ezbere okuyup, ezbere yaşayan kaliteli bir delinin gün yüzüne vurması gibi sessiz bir turuncu pinekliyor yolsuz ömrümün kaldırım taşlarında.   Bir delinin güncesi gibi sevmekle sevmemek arasında kalbim, kalbim bedenimde değil ruhumda atıyor, kulaklarıma yabani şiir mısraları fısıldarken düşüyorum yağmur uçlarından.   Yağmur uçlarından bir günce gibi düşerken deliriyorum. Deliligimin güdümünde güncelerim. Global hislerle donatılmış evrensellik sanılan bu insan tabakaları çoğaldıkça her biri eksiltiyor günleri bir bir pencerelerimden.   Umudun yakası açık gezdiğinden beri üşür oldu cılız ruhlu ideallerim. Oysa gün hala aynı yarımlıkta, gece yine sözsüz bir melodi. Ve aklım yine bir deli güncesi olarak.kaldi bu mantık sefhasında. Ellerim, Biraz daha titrerse güncelerimi çizeceğim. Bir deli güncesi bitimi gibi şu an ...

  yolu unutulmamış bir evin ezgisi doldukça odaya boşalıyor bardak tavandan kara saçın uzanışı yere uzaklaşması da hızlı savruluşu kadar  el sürülmedikçe ısınıyor kurşun yine paslı solukla birleştikçe omuzdaki el kuşanır oldu gövde bozkırı bir sesle geçmişi masaya yatıran insan bir mendille geleceği siliyor ağızdan üstelik daha bitmemişken şarkı ki hiçbir zaman okunmadı bu şarkının nakaratı

                                             Adım kadar seninim Sırrımı biliyorsun ve bu hoşuna gidiyor Güvercin alkışı istiyor canın. Yansın! Kara haberlerden sebeplenesim var Yalan değil bu da hoşuna gidiyor Senliğime güveniyorsun Güvercinlerin uçmuşluğu kadar Şehrin zampara sokaklarında dokunuşların Suya değdikçe ayaklarım, Savaşı şahlandığı yerden kaybediyor zamanlar. Sırrıma deliyorsun Bir Moğolistan mavisi bir de beş para etmez aşk Çaydanlık karası ve yine onun gibi kirli kavuşmalar Adım kadar yenildim Kaybettikçe adamlaşıyor oğlanlar Bana yeniliyorsun -çiçekten bal -kitaptan adam -odundan kazak.  

                                                            bozuk bir şarkıdan dönüyorum sevgilim... eğri melodilerden, kopuk ritimlerden…     telaşlı yumruğunu vuruyor gibi göğsüme dünya ne siyah      ürkek ellerimi sensiz yaratmış Allah… lüzumu kalbimde bulunduğundan belki     başka göğsüm de yok üstelik...     içi kıpırdayan tülden  bir kafes.... rengi gözlerine dalgın gökyüzü…     merasimsiz bir cümleden dönüyorum sevgilim…     erdemsiz bir ayrılıktan, kırık bir susuzluktan hatta…     kader ağlarını söküyor ezberlerin… tutup sana doğru çekiyor beni     kavruk bir sonbahar ortasından…       uzanıp alsan ne olur diyorum…  pejmürde dolaştığım soluktan çıksam…     tedirgin ...