Seni İncil’i seven İsa gibi
sevsem
İbadetini şaşırsa tüm kitaplar
Mümince bir haykırış olsa
sesim
Kalbimin titreyen teline bir
name-i şehir olsa yıldızlı sözün
Seni put’u seven Hristiyan
gibi sevsem
Dikili bir ruhun örf taşı
olsan
Açsan içimdeki sevda
bayraklarını bir bir
Sözsüz konuşsa avluda sallanan
mihrimah
Seni gözleri hiç görmeyen bir
âmânın gökkuşağını sevmesi kadar sevsem
İçim renk cümbüşüne karışıp
gitse
Sessizliği boyasan,
Sevdanın bakır teliyle
Ah bir tapınak, bir tapan ve
bir uzuvluk gibi sevsem seni
Kaç renge ayrılırdı cihan,
Hangi rengin başına düşerdi, yaz
karası ellerin?
Ah bir sevsem seni,
Kaç Darülaceze doyururdu
sesin.
Kim bilir ki kimi?
Zaman tatsız, başı büyük, uzun
kanatlı bir uçuş gibi
Oysa sevsem seni
Kanadını kanser yapan tümöre
Bir dağıtıcı olurdu sesim…
Yorumlar
Yorum Gönder