Ana içeriğe atla

UYKUSUNDA GÜLÜMSEYENİN TÜRKÜSÜ / Adnan SAYIM


                                  Halkı alenen kin ve nefrete teşvik eden bir yalnızlık bizimkisi
                                  Her şeyi dağıtmamız bundan
                                  Bundan yaşamayı beceremeyişimiz
                                  Bekletmeyi öğrenemeyişimiz

                                  Meyveyi dalında unutup çürüten
                                  Topraktan başını uzatan kökler misali
                                  Bir yerlere tutunamayışımız bundan

                                  Hep bundan, hepsi bundan hepsi
                                  Yıktığımız duvarların altında kalışımız
                                  İhtiyatsız yakalanışımız yaz akşamlarının soğuğuna
                                  Silinip atılmış mendilde hala kurumayışımız
                                  Bir sürü şey daha
                                  Daha bir sürü şey
                                  Bundan ve buna benzer bir sürü şeyden

                                  Yalnızız
                                  Ve yalnızlığımız hiçbir battaniyenin altında
                                  Sımsıcak hayaller kurmaya yetmeyecek biliyoruz
                                  Zaten bilmek kalıyor elimizde bir tek
                                  Onun soğuğuna çare yok
                                  Bilmek, bilmek üşütür insanı
                                  Üşüdüğümüz kadar biliyoruz işte biz de her şeyi

                                  Birinin sesine uyanan gözkapaklarımız yok
                                  Yok yüzümüzü yıkayacak suyu kuyudan çekecek olan
                                  Avlusunda sırtımızı güneşe vererek
                                  Çayımızı yudumlayıp bir güne daha merhaba
                                  Bir güne daha hoş geldin
                                  Bir güne daha beraber diyeceğimiz
                                  Avlusunda diz dize verip oturacağımız bir evimiz yok
                                  Yok işte o
                                  O neyse artık
                                  Yok olan o

                                  Belki de biraz vardı
                                  Biz fark edemedik
                                  Bizim farkımız belki de buydu
                                  Fark edemeyişimiz
                                  Mesafeleri hesap edemeyişimiz
                                  Bir insan bir insanı neresinde taşır
                                  İşte bunu bilemedik belki de

                                 Yarayı sevmeyişimiz de bundan
                                 Ya kanasın ya da kapansın artık deyişimiz hep bundan
                                 Saymakla bitmiyor işte
                                 Sayıp döktükçe eksilişimiz de bundan
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gülten Akın’ın “Sonra İşte Yaşlandım”ı üzerinden: Susku / Fatih Çodur

“Bir roman kadar uzun bu tümce, -sonra işte yaşlandım…”  Gülten Akın, “Sonra İşte Yaşlandım” kitabına yukarıdaki dizelerle başlıyor. Yani “kısa şiir/...”lerin “bir’incisiyle. Öyle gözüküyor ki bu sesli ifade (sonra işte yaşlandım), daha en baştan kitabın bütününde kullanılacak yöntemin sunumunu yapıyor okuyucuya. “Sizlere birkaç tümcelik adımlarla, çok bir yol aldıracağım” deniliyor. Çok sesli ifadelerle birer monolog-şiiryaratılacak kanısı veriliyor. Elbette konu bütünlüğünün bozulmaması için şu açıklamayı yapmamız gerekir. Şiirin başlı başına bir monolog olduğu düşünülebilir. Onun, bir dışa vurumdan farklı olarak, bir iç konuşma olduğu gerçekliği yadsınamaz. Fakat kendi havzasında oluşturduğu özgün dil nedeniyle monolog’dan semantik bakımdan da ayrılır. Bundan dolayı, kitaptaki bu yaklaşım biçimini şöyle ifade etmemiz daha doğru olacaktır:  Yazıda “sonra işte yaşlandım” dize’sinin, ‘dizecik’ kelimesiyle ifadelendirilmesinin sebebi, kitaptaki “kısa şiir/…”leri ...
Yorum Gönder
Devamı

2. MİNYATÜR ÇALIŞTAYI YİRMİ SANATÇININ KATILIMIYLA GERÇEKLEŞTİRİLDİ…

   2. MİNYATÜR ÇALIŞTAYI YİRMİ SANATÇININ KATILIMIYLA GERÇEKLEŞTİRİLDİ… Sanatçıçalışıyor tarafında düzenlenen 2. Minyatür Çalıştayı, Kocaeli Karamürsel ve Yalova Altınova’da yirmi sanatçının katılımı ile gerçekleştirildi. Kastamonu Üniversitesi Kültür Sanat Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafından düzenlenen çalıştay, Doç. Ruhi Konak başkanlığında projelendirilerek gerçekleştirildi.             22 Ağustos 2002 pazartesi günü saat 09.00’da Karamürsel Öğretmenevi etkinlik salonunda başlayan çalıştay, aynı gün 18.00’da Yalova Elgelsiz Sanat Galesi’nde açılışı Vali Muammer Erol, Emniyet Müdürü Göksel Topaloğlu ve İl Kültür Müdürü Şeref Tali’nin katılımıyla yapılan ‘Işılay Konak Kişisel Restorasyon Sergisi’ ve ‘Mine Dilber Kişisel Tezhip Sergisi’ ile devam etti. 23 Ağustos 2002 tarihlerinde Karamürsel Öğretmen evinde devam eden çalıştay 24 Ağustos 2022 çarşamba günü Altınova Belediyesi Hersek Lagünü Kuş Gözlemevi’nde gerçekleştirildi. Sabah Gözlem...
Yorum Gönder
Devamı

Güzelliği Bağışlayan / Damla Nur AKKİRPİ

Bağışlayın, benim de güzelliğim var. Beni koruyan peygamberin omzuna yaslanıp zamanı seyrediyorum. Tam da bu zamanlar kadınlık çağım görmediğiniz, ışıklı suda bekleyen o çocukları ben doğuracağım. Bağışlayın ama benim de güzelliğim var. Çocukluğumdan attığınız top canımı kırdı, Bana bir can borcunuz var. Gerekirse toplayın pılımı pırtımı başka şehire gönderin beni. Can kırıkları olmayan bir şehire, kanımdan kesik götüreceğim. Ben ki bir peygamber ümmetiyim, benim en korunaklı yanım peygamberim. İnanmayacaksınız ama benim de güzelliğim var. Ellerimde açan deniz, çiçeklerden erken getiriyor baharı. Ben şimdi bir doğu, bir batı kanadıyım yaşamın. Dünyanın yuvarlak oluşundan evrilen, harita kadar derin bir noktayım peygamberlerin yüzünde. Bağışlayın, benim de güzelliğim var. Şu çirkin yağmurunu sileyim gözlerimin bir de bana öyle bakın, peygamber gözüyle. Dudaklarımdaki ilahiyi sessizliğimden tadın. Bağışlayın, bağışlayın ama benim de ...
Yorum Gönder
Devamı